DEKOMPRESOR /KINO #24: Ex_Machina, Violet, Disco Polo, Złota klatka - czyli festiwal różnorodności

Przed nadchodzącymi Świętami dystrybutorzy filmowi postanowili wprowadzić do kin jak najwięcej premier, stąd Magda i Sebastian stanęli przed nie lada wyzwaniem, by wyłowić najciekawsze propozycje. Kluczem selekcji była odmienność.

Złota klatka [1]

Nastoletnia Sara z dwoma kolegami wyrusza z rodzinnej Gwatemali w poszukiwaniu lepszego życia do odległego Los Angeles. Bez pieniędzy, papierów, kontaktów, porywają się na niebezpieczną wyprawę, która może skończyć się dla nich tragicznie. Po drodze jeden z nich podejmuje decyzję o powrocie, ale zostaje szybko zastąpiony przez Chauka, należącego do jednego z plemion lokalnych. „Złota klatka” Quemady – Dieza zdobyła już ponad 70 nagród na całym świecie.

Disco Polo [2]

Pieniądze made in Poland w latach 90-tych. Dla niektórych pierwsza dekada polskiego kapitalizmu oznaczała trudne czasy przemian gospodarczych i ustrojowych – niepokój, kolejki, papiery. Dla innych, tych bardziej „obrotnych” – prawdziwą żyłę złota, streszczoną w kilku słowach: taniej kupić - drożej sprzedać. W ten sposób rodziły się fortuny dzisiejszych krezusów i ich dynastii. Jeszcze inni postanowili dorobić się w tzw. „szołbizie”, rozrywce dla mas, grając wpadające w ucho, rytmiczne utwory. Na weselach, ogniskach i biesiadach rodziło się disco polo, by wkrótce trafić, wraz z programami rodzącego się Polsatu, pod strzechy zwykłych Polaków. Bochniak w „Disco Polo” opowiada jedną z takich historii sukcesu, i robi to z werwą właściwą gatunkowi, którym się zajął.

Violet [3]

Reżyserski debiut Belga, Basa Devosa - zwycięzca sekcji Generation zeszłorocznego Berlinale. Wyciszona, rozegrana niemal bez słów historia młodego Jessego, na oczach którego ginie przyjaciel, napadnięty przez dwójkę rówieśników. Mimo że Jesse mógł stanąć w obronie kolegi, nie był w stanie się poruszyć. Właściwie cała narracja skupiona jest na próbie “życia dalej”, pogodzenia się zarówno ze stratą, jak i z samym sobą. Cały ten proces obserwujemy niemal wyłącznie w obrazach.

Ex Machina [4]

Film science fiction Alexa Garlanda, współpracownika Danny’ego Boyla. Młody programista Caleb (Domnhall Gleeson) wygrywa konkurs organizowany przez swojego pracodawcę, Nathana (Oscar Isaac). Nagrodą okazuje się pobyt w posiadłości szefa, podczas którego Caleb ma wziąć udział w tzw. teście Turinga, polegającym na określeniu czy maszyna posiada sztuczną inteligencję. Podczas sesji z Avą, najnowszym dziełem Nathana, okazuje się że stopień jej AI jest znacznie wyższy niż Caleb mógł przypuszczać. Garland w “Ex Machinie” miesza dokonania powieści Lema, Dicka i Asimova z dziełami Kubricka, Scotta i Spielberga tworząc kameralny dramat na trójkę aktorów.

© materiały graficzne / myzyczne pochodzą od: